|
آفرینش جهان
خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید بدون نیاز به فکر و اندیشه ای، یا استفاده از تجربه ای ،بی آنکه حرکتی ایجاد کند و یا تصمیمی مضطرب در او راه داشته باشد. برای پدید آمدن موجودات ،وقت مناسبی قرارداد ،و موجودات گوناگون را هماهنگ کرد ودر هرکدام ،غریزه ی خاص خودش را قرار داد و غرایز را همراه آنان گردانید .خدا پیش از آن که موجودات را بیافریند از تمام جزئیات و جوانب آنها آگاهی داشت و حدود و پایان آنها را می دانست و از اسرار درون و بیرون پدیده ها اشنا بود. سپس خدای سبحان طبقات فضا را شکافت و اطراف ان را باز کرد و هوای به آسمان و زمین راه یافته را آفرید. و در آن ابی روان ساخت آبی که امواج متلاطم آن شکننده بود که یکی بر دیگری می نشست ،اب را بر بادی طوفانی و شکننده نهاد و باد را به باز گرداندن آن فرمان داد وبه نگهداری آب مسلط ساخت و حد ومرز آن را به خوبی تعیین فرمود >فضا در تند باد و آب بر بالای آن در حرکت بود. سپس خدای سبحان طوفانی بر انگیخت که آب را متلاطم ساخت وامواج آب را پی در پی درهم کوبید.طوفان به شدت وزید و از نقطه ای دور دوباره آغاز شد .سپس به طوفان امر کرد تا امواج دریاها را به هر سو روان کند وبر هم کوبدوبا هامن شدت که در فضا وزیدن داشت ،بر امواج آبها حمله ور گردد از اول آن بر میداشت و به آخرش می ریخت و آب های ساکن را به امواج سرکش برگردان تا آنجا که آب ها روی هم قرار گرفتند و چون قله ها ی بلند کوه ها بالا آمدند امواج تند کف های بر آمده از آب ها را -1.jpg) در هوای باز و فضای گسترده بالا برد که از آن هفت آسمان را پدید آورد.
| 