|
آدم علیه السلام و داستان بهشت
سپس خداوند آدم (ع) را در خانه ای مسکن داد که زندگی در آن گوارابود. جایگاه او را امن و امان بخشید و او را از شیطان و دشمنی او ترساند.پس شیطان اورا فریب داد بدان علت که از زندگی آدم در بهشت و همنشینی او با نیکان حسادت ورزید . پس آدم (ع) یقین را به تردید و عزم استوار را به گفته های نا پایدار شیطان فروخت و شادی خود را به ترس تبدیل کرد، که فریب خوردن برای او پشیمانی آورد وعده ی بازگشت به بهشت را داد . آنگاه آدم (ع) را به زمین، خانه آزمایش ها و مشکلات ، فرود آورد ، تا ازدواج کند، و فرزندانی پدید آورد ، وخدای سبحان از فرزندان او پیامبرانی برگزید.
فلسفه بعثت پبامبران
خداپیمان وحی را از پیامبران گرفت تا امانت رسالت را به مردم برسانند،آنگاه که در عصر جاهلیت ها بیشتر مردم،پیمان خدا را نادیده انگاشتند و حق پروردگار را نشناختند و برابر او به خدا یان دروغین روی آوردند ،و شیطان ها را مردم را از معرفت خدا باز داشتند و از پرستش او جدا کردند ، خداوند پیامبران خودرا مبعوث فرمود و هر چند گاه ، متناسب با خواسته های انسان ها ، رسولان خودرا پی در پی اعزام کرد تا وفاداری به پیمان فطرت را از آنان باز جویند و نعمت های فراموش شده را به یاد آورند وبا ابلاغ احکام الهی حجت را بر آنهاتمام نمایند و توانمندی های پنهان شده ی عقل را آشکار سازند و نشانه های قدرت خدارا معرفی کنند مانند سقف بلند پایه ی آسمان ها بر فراز انسان ها، گاهواره ی گسترده ی زمین در زیر پای آنها، و وسایل و عوامل حیات و زندگی و راه های مرگ و مردن و مشکلات و رنج های پیر کننده و حوادث پی در پی که همواره بر سر راه آدمیان است. خداوند هرگز انسان ها را بدون پیامبر ، یا کتابی آسمانی یا برهانی قاطع یا راهی استوار رها نساخته است . پیامبرانی که با اندک بودن یاران و فراوانی انکار کنندگان هرگز در انجام وظیفه ی خود کوتاهی نکردند . بعضی از پیامبران بشارت ظهور پیامبران آینده را دادند و برخی دیگر را پیامبران گذشته معرفی کردند .بدین گونه قرن ها پدید آمد و روزگاران سپری شد. پدران رفتند و فرزندان جای آنها را گرفتند.
| 