|
فرق غیبت صغرا با غیبت کبری در چیست؟
امام زمان دو مرتبه غیبت نموده و از دیدگان مردم مخفی شدند.
مرتبه ی اول از سال تولد آن جناب یا از سال شهادت پدر بزرگوارشان شروع شد(از سال 255 ه ق یا سال 260 ه . ق) تاسال 329 ادامه داشت.
در طول این مدت گرچه از نظر عموم مردم غائب بودند ولی ارتباط یا آن حضرت کاملاً منفطع نبود و نائبان خاص آن حضرت خدمت ایشان رسیده و احتیاجات مردم را بر طرف می کردند این 69 یا 74 سال را غیبت صغری می گویند.
غیبت دوم از سال 329 ه.ق شروع شد وتا زمان ظهورادامه خواهد یافت که این را غیبت کبری می گویند ودر رئایات به این دو غیبت اشاره شده است.
در غیبت صغری امام نائبان خاصی برای خود تعیین کرده بودند که تعداد آنها اختلاف است ولی چهار نفر در بین شیعیان معروف هستند که عبارتند ازعثمان بن سعید، محمد بن عثمان، حسین بن روح نوبختی ، علی بن محمد سمری که هریک از اینها هم در شهرهای مختلف نمایندگانی داشتند
چند روز قبل از وفات علی بن محمد سمری نامه ای از ناحیه مقدسه امام زمان صادر شده بود که شش روز دیگر اجلت خواهد رسید و دیگر کسی را جانشین خود قرار مده زیرا بعد از این غیبت کامل واقع خواهد شد...
در غیبت کبری نائب خاصی برای حضرت نیست و فقط آن حضرت فقهایی را که حافظ نفس خود نگهبان دین خویش مخالف هوا و هوس و مطیع امر مولا باشند به عنوان مرجع معرفی نموده ودستور داده اند که مردم به آنها رجوع کرده و احکام دین را در یافت نمایند.
و فرموده اند:( و اماالحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواه حدیثنا)
یعنی در حوادثی که برای شما پیش می آید به راویان ما روجوع کنید بدیهی و روشن است که
این راویان در زمان غیبت کبری منحصر به فقها و مجتهدین و مراجع تقلید شیعه است.
| 